Józef Mehoffer
Natura i Sztuka, 1901
Muzeum Narodowe w Krakowie

Scena stanowiąca część niezrealizowanego fryzu dla gmachu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Stojąca po lewej stronie personifikacja Sztuki ukazuje Artyście, przedstawionemu jako nagi chłopiec, piękno Natury. Naturę uosabia dziewczynka w ludowym stroju z kłosami zboża i pękiem słoneczników w dłoniach. Całości dopełniają promienie słoneczne, błyskawice na tle burzowej chmury oraz lecące bociany. Wszystkie postacie są uskrzydlone. Wyraźna konturowość oraz wzorzystość szat i skrzydeł decydują o secesyjnym charakterze dzieła.