Kazimierz Sichulski
Z Jordanu, 1918

Sichulski należał (obok m.in. Teodora Axentowicza i Władysława Jarockiego) do grona piewców Huculszczyzny. Sceny z życia religijnego i obyczajowego Hucułów stanowią podstawowy temat jego obrazów. Tematem tego obrazu jest przedstawiona w zimowym krajobrazie dziewczyna huculska (taka sama postać dziewczyny pojawia się w obrazie z 1925 roku Powrót nowożeńców z cerkwi na Huculszczyźnie). Obecność dzbana w jej rękach wiąże się z przypadającym w styczniu świętem Chrztu Pańskiego, zwanym świętem Jordanu, kiedy to w kościele wschodnim i grecko-katolickim święci się wodę, zanurzając krzyż w rzece lub strumieniu. Poświęconą wodę zabiera się do domów.