Leon Wyczółkowski
Storczyki, 1910
Muzeum Narodowe w Warszawie

Charakterystyczną dla drzeworytu japońskiego linearność, płaszczyznowość, wycinkowość, asymetrię przenosił w sferę malarstwa. To zbliża go do secesji, która czerpała z japońszczyzny pełnymi garściami. Pozostając w tej estetyce, malował martwe natury, kwiaty.