elikatna, eteryczna ważka, ze swymi przezroczystymi, opalizującymi skrzydłami, ma wszystkie cechy secesyjnego ideału. Krótkie życie ważki daje dojmujące poczucie ulotności życia, ale jej filtrujące światło skrzydła przypominają o jego pięknie. Na przykładzie ważki łatwo zaobserwować zmienność przyrody, jej obumieranie i odradzanie się, a więc procesy życiowe, które w epoce rozwoju nauk przyrodniczych stanowiły przedmiot zainteresowania także artystów.
Walory estetyczne tego owada docenił Louis Comfort Tiffany. Ważka często pojawia się na jego lampach. Nie sposób jej przeoczyć także na obrazie Józefa Mehoffera „Dziwny ogród”.