Kraków, Kopernika 26

Kościół Jezuitów, bazylika mniejsza pw. Serca Jezusowego. Zbudowany w latach 1909-1921 według projektu Franciszka Mączyńskiego. Jest całościowym dziełem, w którym architektura, malarstwo, rzeźba, mozaika potraktowane zostały jako przemyślane elementy "układanki". Rozumienie dzieła jako syntezy sztuk sytuuje autora projektu wśród twórców secesji, dla której charakterystyczna była taka właśnie filozofia sztuki. Bryła budowli nawiązuje przede wszystkim do romanizmu, wnętrze ma charakter neobizantyjski, z secesyjną dekoracją. Portal od strony ulicy, zaprojektowany przez Xawerego Dunikowskiego, przedstawia scenę adoracji Chrystusa. Rzeźby kubizujące, modernistyczne w duchu. Nad drzwiami znajduje się mozaika przedstawiająca przebicie boku Chrystusa, projektu Jana Bukowskiego. Przed wejściem do nawy głównej dwa kamienne kapitele w stylu secesyjnym. Są to rzeźby Karola Hukana wyobrażające aniołów oraz kwiaty: irysy i cyklameny. Na sklepieniach kościoła znajdują się wyjątkowo efektowne secesyjne polichromie autorstwa Jana Bukowskiego. Równie bogate są mozaiki Piotra Stachiewicza (absyda) i Leonarda Stroynowskiego (nawy). Półkopuła w ołtarzu podzielona jest na kasetony, a te również zawierają mozaiki, tym razem projektu Jana Bukowskiego, przedstawiające różne symbole ze Starego i Nowego Testamentu. Jan Bukowski zaprojektował też konfesjonały. Zdobione secesyjnymi motywami roślinnymi ławki powstały natomiast według projektu Franciszka Mączyńskiego. Rzeźby w bocznych kaplicach wykonał Karol Hukan. Swoim dynamizmem nawiązują one do baroku, chociaż opływowość kształtów zbliża je do secesji. Rzeźby w łuku tęczowym są autorstwa Jana Raszki.