Wiedeńska secesja błyszczy. Architektura inkrustowana jest biżuteryjnym detalem. Podobna jest do przedmiotów codziennego użytku projektowanych przez Kolomana Mosera - jednego z założycieli Warsztatów Wiedeńskich (Wiener Werkstätte). Skojarzenie to jak najbardziej uzasadnione, bo Koloman Moser jest autorem także architektonicznych dekoracji.
© muzeumsecesji.pl oraz Małgorzata Strasz-Sowińska 2011
Mówi się o secesji wiedeńskiej, że to secesja geometryczna. I rzeczywiście detal geometryczny jest dominujący.
Choć nie można powiedzieć, żeby detal floralny, animalistyczny czy antropomorficzny był nieobecny. Zwłaszcza ten ostatni jest częsty. Czasem jednak także te elementy dekoracyjne mają formę uproszczoną, zgeometryzowaną.
Geometryzm wiedeńskiej secesji nie ogranicza się jednak tylko do detalu. To przede wszystkim geometryczna prostota brył budynków. W połączeniu z bielą fasad robi bardzo eleganckie wrażenie.
Ukłonem w stronę tradycji są natomiast kopuły, które nawiązują do wiedeńskiej architektury barokowej. Jedna z tych kopuł jest na wskroś nowoczesna - nie jest sklepieniem, lecz ażurową sferą utkaną z wyciętych z metalu liści wawrzynu. To oczywiście kopuła Pawilonu "Secesji", zaprojektowana przez Josefa Marię Olbricha.
Warto zwrócić uwagę na przeszklone konstrukcje metalowe, w tym okapy i daszki. Takie konstrukcje to znak firmowy secesji, której zasługą jest coraz śmielsze wykorzystywanie szkła w architekturze.
Ciekawe są wolnostojące konstrukcje metalowe, np. latarnie uliczne czy latarenki na grobach.
Są też w Wiedniu przykłady secesji spoza głównego nurtu, realizowanego m.in. przez Ottona Wagnera i Josefa Hoffmanna. Na przykład nieliczni "reprezentanci" odmiany belgijsko-francuskiej albo połączenia secesji ze stylem szwajcarskim czy wręcz Jugendstilu. Działał też w Wiedniu przez jakiś czas niezwykle interesujący słoweński architekt - Joże Plečnik.
Secesyjne meble, naczynia, biżuterię i inne przedmioty codziennego użytku tworzyli artyści z kręgu Warsztatów Wiedeńskich, przede wszystkim Koloman Moser i Josef Hoffmann. Żeby je obejrzeć, warto zajrzeć do Muzeum Sztuki Zdobniczej (MAK) i do Leopold Museum.
