W Trzebiechowie w latach 1903-1905 powstało z inicjatywy księżnej Marii Alexandriny Reuss sanatorium "fizjoterapeutyczno-dietetyczne". Przebywający w tym czasie na weimarskim dworze księcia von Sachsen-Weimar-Eisenach jako ekspert w sprawach sztuk pięknych Henry van de Velde został poproszony o zaprojektowanie wnętrz. Wysmakowana, choć prosta secesyjna stolarka jest tym, co przede wszystkim rzuca się w oczy w tych wnętrzach. Ponadto ciemnoczerwone podłogi z lastryka (zapewne ostatni krzyk mody w tamtych czasach), odważna kolorystyka pomieszczeń oraz ornamenty szablonowe na ścianach. I trochę atrakcyjnych przeszkleń - jak przystało na architekturę sanatoryjną. Niby niewiele, a jednak...
