ecesyjny zwierzyniec otwierają ptaki: paw i łabędź, ale swoje miejsce mają w nim także drobne zwierzęta o giętkich ciałach: koniki morskie, ośmiornice, jaszczurki oraz owady, a zwłaszcza ważka.
Zapewne w okresie secesji w mniejszym stopniu chodziło o symboliczną wymowę ukazywanych zwierząt, a w większym o ich kształty i kolory oraz o sam fakt przynależności do świata przyrody, ale nie bagatelizowałabym i tej pierwszej przyczyny. Zwłaszcza że czasem zwierzęta występują w różnych przedziwnych konfiguracjach oraz w połączeniu z innymi motywami, co z pewnością nie jest bez znaczenia. Między poszczególnymi motywami istnieje sieć zależności, które mogą podlegać dalszym interpretacjom (np. żabę i ważkę łączy woda, nietoperza i sowę – noc, a sowę i wiewiórkę – las).
Niektóre kamienice mieszczą całe secesyjne bestiarium. Na przykład na kamienicy przy Aulich utca w Budapeszcie znajdują się i pawie, i żaby, i wiewiórki, i sowa – wplecione z barokowym wręcz rozmachem między motywy roślinne i antropomorficzne. Jeden wielki rebus.